listopada 2012 - Sezon Literacki - blog i vlog o książkach

Małgorzata Gutowska - Adamczyk, "Podróż do miasta świateł. Róża z Wolskich" (audiobook)

Autor: Małgorzata Gutowska - Adamczyk
Tytuł: Podróż do miasta świateł. Róża z Wolskich
czas trwania: 862 min
Lektor: Anna Dereszowska
Wydawnictwo: Nasza Księgarnia

Od zawsze marzyłam o tym, aby odwiedzić Paryż, miasto miłości, mody i sztuki, w którym przeszłość krzyżuje się z teraźniejszością. Jak dotąd nie miałam ku temu okazji, jednak moje marzenie częściowo spełniło się za sprawą najnowszej książki Małgorzaty Gutowskiej – Adamczyk. „Podróż do miasta świateł. Róża z Wolskich” to rodzaj wehikułu czasu, który w dwóch tomach zapewnia nam niezapomnianą wizytę w XIX – wiecznym Paryżu.

Akcja rozgrywa się na dwóch płaszczyznach. Z jednej strony mamy rok 2011 i Ninę Hirsch, absolwentkę historii sztuki i specjalistkę od impresjonizmu. Bohaterka przyjeżdża do znanego już z „Cukierni pod Amorem” pałacu w Zajezierzycach, który obecnie funkcjonuje jako hotel. Celem jej wizyty jest zbadanie autentyczności portretu Tomasza Zajezierskego, sygnowanego inicjałami R.W. Czy to możliwe, aby autorką była znana malarka z czasów belle epoque – Rose de Vallenord? Rozważania na temat autora obrazu stają się punktem wyjściowym do przybliżenia czytelnikowi biografii słynnej skandalistki. I tak oto, z prowincjonalnego Gutowa przenosimy się prosto do Paryża i od podszewki poznajemy historię Róży Wolskiej.

Rose poznajemy jako dziewięcioletnią niemowę. Jej matka – Krystyna, po zesłaniu męża na Syberię, decyduję się przyjechać z Różą do Paryża, aby tam zasięgnąć rady specjalistów w dziedzinie logopedii. Niestety wkrótce zostają pozbawione środków do życia. Nie mają wyjścia, żyjąc w skrajnej nędzy muszą chwytać się każdej pracy, tak niegodnej szlacheckich korzeni Wolskich. Lata mijają, a Róża wyrasta na piękną młodą kobietę, jednak ma jedną poważną wadę. Jej pasją jest malarstwo, a zepsuty świat paryskich artystów zdaje się bardzo ją pociągać. Jeszcze jako mała dziewczynka staje się „Wiosną” Botticellego dla paryskich malarzy, co na stałe zapewnia jej miejsce w branży. Szybko traci głowę dla księcia Rogera de Vallenorda, dla którego przez wiele lat jest muzą, by w konsekwencji, poświęcając swoje dobre imię wdać się w romans z francuskim arystokratą.

Choć w powieści pojawiają się bohaterowie znani z „Cukierni pod Amorem” to nieznajomość tej sagi nie przeszkadza w zrozumieniu „Podróży...”. Co więcej – może zachęcić czytelnika do poznania historii rodu Zajezierskich, tak jak to było w moim przypadku (choć na „Cukiernię pod Amorem" mam ochotę od dawna, to teraz nie mogę się doczekać, aż ją przeczytam).

„Podróż do miasta świateł. Róża z Wolskich.” to coś więcej niż romans. Autorka doskonale oddała realia XIX – wiecznego Paryża, przybliżając czytelnikowi zarówno wystawne, pełne przepychu życie arystokracji jak i ubogiego mieszczaństwa. Unaocznia się tutaj również kontrast pomiędzy surowym sposobem wychowania polskiej szlachty, a moralnym wyzwoleniem Francuzów. Ponadto Małgorzata Gutowska – Adamczyk zaserwowała nam porządną lekcję historii. Choć stanowi ona tylko tło powieści, przybliża czytelnikowi sytuację w ówczesnej Europie, co według mnie jest dodatkowym atutem całej książki.

„Podróż do miasta świateł” miałam przyjemność poznać w formie audiobooka. Tutaj muszę się przyznać do tego, że byłam uprzedzona do innej formy książki niż tradycyjna, papierowa. Jak się okazało, zupełnie bezpodstawnie. Oczywiście jest to głownie zasługa lektora. W tej roli świetnie sprawdziła się Anna Dereszowska, która doskonale modulowała głosem, dostosowując go do sytuacji, a także do emocji bohaterów, a kiedy była taka potrzeba – nawet i do płci. Jestem pozytywnie zaskoczona, nie sądziłam, że taka forma „czytania” aż tak mi się spodoba. Teraz na pewno częściej będę sięgać po audiobooki, bo nie ukrywam, jest to bardzo wygodne i praktyczne, kiedy robimy kilka rzeczy na raz.

„Podróż do miasta świateł. Róża z Wolskich” to książka warta przeczytania zarówno przez fanów autorki jak i tych, którzy jeszcze nie mieli okazji poznać jej twórczości. Gwarantuje, że poza przyjemnie spędzonym czasem, wzbogacicie się również o wiedzę historyczną i kulturalną. Myślę jednak, że do wycieczki po Paryżu w czasach belle epoque nikogo nie trzeba zachęcać!

Moja ocena to 9/10.

Książka "przeczytana" w ramach wyzwania:

Polacy nie gęsi.

Za niezapomnianą podróż do Miasta Świateł dziękuję platformie Audeo.

11/29/2012
25 Comments

Joanna M. Chmielewska, "Sukienka z mgieł"

KSIĄŻKI

Autor: Joanna M. Chmielewska
Tytuł: Sukienka z mgieł
Wydawnictwo: MG
Rok wydania: 2012
Liczba stron: 231

„Gorący, bursztynowy płyn wypełnił kubki. Cukier rozpuszczał się powoli jak nagromadzone przez lata pretensje.”

„Sukienka z mgieł” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Joanny Chmielewskiej, które nie mogłoby odbyć się w lepszym momencie. Właśnie wtedy, kiedy pod moje drzwi przybłąkał się malutki kotek, a ja z miłością w oczach wzięłam go na ręce i zaniosłam do domu, przeczytałam zdanie „Weronikę wychowały koty.” – rozpoczynające książkę. Kot został ze mną, często śpiąc na moich kolanach, kiedy pochłaniałam „Sukienkę..”. A w powietrzu aż gęsto robiło się od emocji.

Weronikę poznajemy jako małą dziewczynkę, marzącą o rodzicielskiej opiece i miłości, o kimś, kto poświęci jej odrobinę czasu dlatego, że chce, a nie musi. Weronikę, która potrafi odpowiadać na pytania zanim je usłyszy, która przeczuwa, kiedy dzieje się coś złego. I która ponad wszystko kocha koty. Już jako dorosła kobieta, ku niezadowoleniu rodziców – lekarzy, otwiera uroczą, klimatyczną kawiarenkę, o równie ujmującej nazwie – Pod Liliowym Kapeluszem. Marzy, aby było to miejsce, w którym każdy odnajdzie odrobinę ciepła i nadziei, wypełnione pięknymi zapachami i nastrojową muzyką. Wykonując swoją pracę z pasją i miłością, stwarza miejsce, do którego chce się wracać. Ludzie, którzy tam przychodzą mają swoją historię, swój własny bagaż doświadczeń, a spoiwem, które łączy bohaterów jest brak im sił aby cokolwiek zmienić. I tak poznajemy cichą i zmęczoną życiem Anastazję, Małomównego z nieodłącznym laptopem, zrozpaczoną Paulę i jej chorą córeczkę Korę oraz Andrzejka. Każdej z tych osób wydaje się, że ich sytuacja jest beznadziejna, nie dająca nadziei na lepsze jutro. A jednak zapach egzotycznej kawy, pomarańczowa herbata i zwykła ludzka dobroć zamknięta w czterech ścianach Piwnicy pod Liliowym Kapeluszem, potrafią zdziałać cuda…

„Sukienka z mgieł” to książka o osobliwym tytule, która zachwyca czytelnika od pierwszych stron. Zaczynając czytać można być pewnym , że przepadnie się na kilka godzin. Joanna Chmielewska wykreowała bohaterów tak autentycznych, jak gdyby istnieli naprawdę - są to zwykli ludzie z niezwykłym charakterem. Ich sylwetki nakreślone są w sposób dokładny, możemy poznać motywy jakimi się kierują oraz emocje jakie im towarzyszą. Każda z przedstawionych postaci historią swojego życia wnosi coś nowego do Piwnicy pod Liliowym Kapeluszem, bo to miejsce tak naprawdę tworzą ludzie, którzy do niego przychodzą ze swoimi smutkami i radościami.

„Jak to dobrze, że przyjechała – pomyślała Weronika, stawiając przed przyjaciółką dzbanek herbaty Rosyjska Karawana, herbaty o tajemniczym, dymnym aromacie obozowych ognisk i słodkawym posmaku wspomnień.”

Opisy zwykle nudzą czytelnika, często zostają pomijane, a tutaj? Oddziałują jednocześnie na wszystkie zmysły, sprawiają, że mamy ochotę przenieść się – nie tylko w wyobraźni – do Piwnicy pod Liliowym Kapeluszem, usiąść przy jednym stoliku z Anastazją, pomóc Andrzejkowi w matematyce, spróbować aromatycznej kawy Sanstos lub Columbia Supremo i na własne oczy zobaczyć to magiczne miejsce.

Ciężko doszukać się minusów w „Sukience z mgieł”. Nie dlatego, że jest to arcydzieło literatury współczesnej, a wręcz przeciwnie – jest to zwykła książka, o zwykłych prostych ludziach, często spotykanych życiorysach, ale opisana w niezwykły sposób. Nie znajdziemy tutaj nagłych zwrotów akcji, zaskakującego zakończenia, chwil trzymających w napięciu, ale przez cały czas będziemy kibicować bohaterom, żeby udało im się spełnić swoje marzenia. Mimo że nie jest to lektura wymagająca to na pewno skłania do wielu przemyśleń, wzrusza, a niekiedy bawi do łez. Niewielka objętość sprawia, że czyta się ją błyskawicznie, ale po zakończeniu czuć niedosyt, że te 200 stron to jednak za mało na tyle historii. Miałoby się ochotę trochę dłużej posiedzieć, porozmawiać, rozkoszować się aromatami egzotycznych kaw i herbat.

„Sukienka z mgieł” to nie jest pozycja, która na długo pozostaje w pamięci, jednak nie znaczy to, że nie jest warta przeczytania. Osoby, które szukają zaskakujących momentów i nagłych zwrotów akcji będą rozczarowane. Ale książce na pewno nie brakuje emocji, wzruszających momentów, jak i chwil przepełnionych radością. Jest to pozycja, która przedstawia ludzkie dramaty, ale lekkie pióro autorki sprawia, że czyta się ją jednym tchem, z ciekawością i zaangażowaniem, jakby zasłyszane historie dotyczyły znanych nam osób. Cieszę się, że z Joanną Chmielewską po raz pierwszy spotkałam się w Piwnicy pod Liliowym Kapeluszem, bo magia tego miejsca sprawiła, że chętnie poznam więcej książek autorki.

Moja ocena: 7/10.

Książka przeczytana w ramach wyzwania:
Polacy nie gęsi.

Ściskam,

11/15/2012
17 Comments

Ayad Akhtar, "Amerykański Derwisz"

KSIĄŻKI

Autor: Ayad Akhtar
Tytuł: Amerykański Derwisz
Wydawnictwo: Sonia Draga
Rok wydania: 2012
Liczba stron: 368

Gdy Europejczyk słyszy o Bliskim Wschodzie, co pierwsze przychodzi na myśl? Islam, Koran, ramadan? A może przemoc wobec kobiet, terroryzm i święta wojna? Nie da się ukryć, że skojarzenia te w dużej mierze nacechowane są negatywnie, a przecież w każdej legendzie tkwi ziarenko prawdy. Ayad Akhtar w swojej debiutanckiej powieści, jaką jest „Amerykański Derwisz”, przybliża nam nieco kulturę i religię swojej ojczyzny – Pakistanu.

„Opowiem ci o derwiszu. Derwisz to ktoś, kto rezygnuje ze wszystkiego dla Allacha”.

Po nieudanym małżeństwie, młoda Pakistanka Mina przyjeżdża do Ameryki, gdzie zostaje przyjęta pod dach Muneer i Naveeda Shah’ów. Pobożna muzułmanka poznaje obcy kraj, pod każdym względem różniący się od jej ojczyzny. Na dodatek, za sprawą Naveeda, w domu Shah’ów zerwano ze światem, w którym króluje islam. Dlatego dopiero Mina odkrywa przed nastoletnim Hyatem, synem swoich przyjaciół, tajemnice Islamu. Ku niezadowoleniu ojca, zafascynowany chłopiec odtąd nie rozstaje się z Koranem, Święta Księga staje się dla niego jedyną prawdą i największą wartością. Niestety zaślepiony Hyat nie potrafi już rozróżnić, co jest dobre, a co złe, a źle rozumiane ajaty Koranu prowadzą do zguby jego najbliższych…

„Amerykański Derwisz” to poruszająca historia, odkrywająca przed czytelnikami tajemnice islamu i muzułmańskiej kultury na tle amerykańskiego życia. Autor posłużył się językiem prostym, zrozumiałym dla przeciętnego czytelnika, ale wzbogaconym arabskimi zwrotami, które ubarwiają powieść i pozwalają bliżej poznać przedstawiony w powieści świat. Interesujące są również przytoczone fragmenty Koranu, pozwalające lepiej zaznajomić się z muzułmańskimi tradycjami i poglądami. Jednak poza wątkiem religijnym nie zabrakło tutaj chwytających za serce momentów, a także typowych problemów z jakimi boryka się wiele rodzin.

„Amerykański Derwisz” to historia o dorastaniu, młodzieńczym buncie, odmiennej kulturze i religii. W moim odczuciu jest tu coś więcej. Na kartach powieści odnajdziemy bardzo ważną naukę, nie tylko o islamie i o muzułmańskich obyczajach. Przede wszystkim o tym, jak zgubny jest religijny fanatyzm i nie ma tu żadnego znaczenia to, w jakiego Boga wierzymy. Ta pozycja pokazała jak często religia nakłada ludziom klapki na oczy, a przecież bezmyślne wypełnianie „woli bożej” już nie jeden raz okazało się zgubne w skutkach. To właśnie w imię Boga zorganizowane zostały krucjaty, a muzułmański dżihad pozbawił życia wielu ludzi. Trzeba ogromnej inteligencji, aby wierzyć. Bo wiara to coś więcej niż czytanie Świętej Księgi i uczenie się jej na pamięć, tak jak robił to Hyat. To także, a może przede wszystkim, czynienie dobra, nie dla Boga, a dla bliźniego. Matka Teresa, Maksymilian Kolbe, Jan Paweł II i wielu innych świętych – żadne z nich nie musiało zabić, aby udowodnić, że Bóg jest obecny w ich sercach. Religia jest kwestią wyboru – nie można do niej nikogo zmusić, podobnie jak nie można komuś zabronić wierzyć. To tkwi w każdym z nas, a nie w Biblii, Torze czy Koranie. Święte Księgi to jedynie drogowskazy, które są bezużyteczne, jeśli nie wiemy dokąd zmierzamy.

Pozycję tę polecam przede wszystkim osobom zainteresowanym Bliskim Wschodem jak i tym, którzy chcą bliżej poznać zupełnie odmienną od naszej kulturę i religię. Uważam, że „Amerykański Derwisz” to niezwykle pouczająca lektura, która przybliża nam to, co często bywa zatuszowane przez media. Nie ulega wątpliwości, że był to doskonały debiut autora, który przecież pisał o własnej ojczyźnie, a więc wykazał się odwagą i dystansem do własnych tradycji.

Pages

Małgorzata Gutowska - Adamczyk, "Podróż do miasta świateł. Róża z Wolskich" (audiobook)

Joanna M. Chmielewska, "Sukienka z mgieł"

„Gorący, bursztynowy płyn wypełnił kubki. Cukier rozpuszczał się powoli jak nagromadzone przez lata pretensje.”

„Jak to dobrze, że przyjechała – pomyślała Weronika, stawiając przed przyjaciółką dzbanek herbaty Rosyjska Karawana, herbaty o tajemniczym, dymnym aromacie obozowych ognisk i słodkawym posmaku wspomnień.”

Ayad Akhtar, "Amerykański Derwisz"

„Opowiem ci o derwiszu. Derwisz to ktoś, kto rezygnuje ze wszystkiego dla Allacha”.

Podsumowanie miesiąca - Październik 2012

CONTACT ME

SOCIAL MEDIA

LABELS

LUBIMY CZYTAĆ

BLOG ARCHIVE

INSTAGRAM

MEMBERS