Uwaga! Pisząc o kolejnych częściach jednej serii ciężko uniknąć spojlerów z poprzednich tomów. Jeśli nie czytaliście Feed to nie polecam czytania poniższej opinii, bo nieświadomie mogę Wam zepsuć ewentualną lekturę!

Zaskakujące zakończenie pierwszej części trylogii Newsflesh pozostawiło mnie w napiętym oczekiwaniu na kolejny tom. Nie myliłam się – Feed był doskonałym wstępem, ale to, co Mira Grant zaserwowała czytelnikom przy okazji Deadline okazało się znacznie lepsze. 

Już od samego początku Grant atakuje nas mnóstwem wydarzeń i wartką akcją. Ekipa Przeglądu Końca Świata dalej toczy swoją walkę ze spiskującymi politykami, jednak informacje, które wyjdą na jaw w trakcie tego śledztwa będą szokujące. W obliczu zagrożenia stają już nie tylko węszący dziennikarze, ale cały świat. Wątek polityczny zostaje tutaj rozwinięty, jednak ważniejsze wydają się być sprawy medyczne, ściśle związane z wirusem Kellis-Amberlee i zespołem rezerwuarowym. Napięcie jest dużo większe, a zombie wysuwają się na bliższy plan i stanowią realne zagrożenie, zamiast pozostawać bladym tłem. Autorka zdecydowała się wprowadzić delikatny wątek romantyczny, co było bardzo dobrym posunięciem. Shaun w końcu stał się wiarygodnym bohaterem, który dostrzega inne kobiety poza własną siostrą, chociaż trwa to bardzo krótko. Niemniej jednak wydaje się to być naturalną koleją rzeczy, wynikającą ze spędzania razem praktycznie całego czasu i to w tak dramatycznych okolicznościach. 

Grant zadziwia doskonałą kreacją świata przedstawionego. Z niezwykłą starannością opisuje rzeczywistość, w której żyją bohaterowie, a nowinki technologiczne pojawiające się w Deadline dopełniają wizję Stanów Zjednoczonych 2041 roku. Sztandarowym znakiem tej autorki są także doskonale skonstruowani bohaterowie. Nie są to płytkie postacie, nie wyróżniające się niczym na swoim tle. Każdy członek ekipy Przeglądu Końca Świata jest indywidualny, ma niepowtarzalny charakter i nie ginie w tłumie. Tutaj na pierwszy plan wysuwa się Shaun Mason, bardzo różniący się od tego zabawnego chłopaka znanego z pierwszej części. Po stracie Georgii nie może się pozbierać i popada w pewien rodzaj obłędu objawiający się rozmową z nieżyjącą siostrą, przez co George tak naprawdę nie znika z kart powieści. 

Przegląd Końca Świata. Deadline to również świetne dialogi. Już w pierwszej części były bardzo dobre, ale tutaj ironiczny humor się zaostrza, a pojawiające się w trudnych sytuacjach przekleństwa uwiarygodniają dwudziestopięcioletnich bohaterów. Chociaż całość ma raczej pesymistyczny wydźwięk, to w wielu sytuacjach można się uśmiechnąć pod nosem z wisielczych żartów ekipy blogerów. Łatwo zauważyć, że drugi tom jest znacznie lepiej dopracowany pod każdym względem. Mira Grant w pewien sposób ewoluowała i stała się lepsza w kolejnej części, co budzi oczekiwania, że trzeci tom Newsflesh będzie absolutnie doskonały. O ile zakończenie Feed było zaskakujące, tak tutaj dosłownie wgniata w fotel, a biedny czytelnik może tylko otworzyć szeroko oczy, zakląć pod nosem i pokornie czekać na polskie wydanie Blackout. 

Deadline to doskonała kontynuacja serii z niebanalną fabułą i ciekawymi bohaterami. Zdecydowanie wyróżnia się na tle swojego gatunku, nie powiela utartych schematów i wprowadza powiew świeżości do literatury fantastycznej. Jeśli Feed kogoś nie zwalił z nóg to Deadline z całą pewnością to zrobi. 

Ocena: 9/10

Mira Grant, "Przegląd Końca Świata. Deadline", Sine Qua Non, Kraków 2013, s. 495